Tymczasem w światowej ekonomii dzieją się także ciekawe rzeczy . Otóż w tej chwili różne środowiska przepuściły medialny atak na politykę finansową naszej ukochanej Cesarzowej Angeli Merkel. I to środowiska nie byle jakie, bo przykład dał sam Departament Skarbu USA który w wydawanym raz na 6 miesięcy raporcie ostro skrytykował politykę finansową Niemiec. Urzędnicy Obamy wysmarowali w tym raporcie takie stwierdzenie.
Anemiczne tempo wzrostu popytu krajowego w Niemczech oraz zależność od eksportu zaszkodziły przekształceniom w gospodarce strefy euro. Efektem netto tego jest presja deflacyjna w strefie euro a także w światowej gospodarce.
Głównym zarzutem potwierdzającym tą jakże przerażającą tezę jest fakt iż w roku 2012 gospodarka Niemiec osiągnęła nadwyżkę na rachunku obrotów bieżących w wysokości 238,50 mld USD.
Dla nie znających się na ekonomii krótka ściąga:
Rachunek obrotów bieżących zestawienie wszystkich transakcji międzynarodowych danego kraju, poza przepływami kapitału oraz saldem błędów i opuszczeń.
Tak więc Niemcy w 2012 jako kraj więcej sprzedali niż kupili w zagranicy o 238,50 mld USD.
Departament Stanu USA utorował drogę którą poszedł komisarz (o jak kocham to odniesienie do sowieckiej Rosji) do spraw gospodarczych walutowych Oli Rehn który stwierdził że będzie potrzebna „pogłębiona analiza” niemieckiej nadwyżki handlowej.
Jakże jest żenujące ich urzędnicy UE nie potrafią przyznać że gospodarka Niemiec dzięki wspólnej walucie euro działa jak smok wsysający bogactwa słabszych państw ze strefy Euro.
